Arabische papyri in k… | Home | Ahhotep - twee Egypti… |

De parabel van Imo

Wie weegt de woorden, / wie IJkt het gewicht, waarnaar het wegen / Van die schaal wordt afgericht? - (citaat: Elly de Waard, 1983)

Dat genialiteit bij vrouwen en domheid bij mannen stelselmatig verdoezeld wordt, kan na tientallen jaren genderstudies wel worden vastgesteld. En zo, door die verdoezeling, kunnen teveel mensen blijven geloven dat er nauwelijks of geen grote vrouwelijke denkers of kunstenaars bestaan of hebben bestaan. Ze kunnen blijven geloven dat mannelijke polici per definitie beter zijn dan vrouwelijke, dat de mannelijke kletskousen in amusementsprogramma's als Pauwenwitteman interessanter zijn dan de vrouwelijke - of, sterker nog, dat er geen interessante vrouwen te vinden zijn. Welk geloof rampzalig is - niet alleen voor het zelfvertrouwen van vrouwen maar vooral voor de zelfoverschatting van mannen.

Imo (1) was een hoogintelligent jong vrouwtje in een Japanse makakenkolonie op de Koshima Eilanden, die door een groep wetenschappers onder leiding van Kinji Imanishi bestudeerd werd in de jaren 1950 en '60.

"De wetenschappers gaven de apen zoete aardappelen en Imo verzon hoe ze daar het zand van moest afwassen; ze gaven ze graankorrels vermengd met zand en terwijl de andere apen omslachtig zaten te pikken, hield Imo het voedsel in het water waar de korrels bleven drijven en het zand zonk. Maar nou komt het: wat Imo kon, leerden de andere jonge apen van haar, en hun moeders weer van hen, en de kindertjes weer van die moeders. Alleen de volwassen mannetjes leerden het nooit. Want mannetjes leren niet van vrouwtjes."(2)

Makaken met jong

Naar aanleiding van het boek De aap en de sushi-meester, waarin de etholoog Frans de Waal de vloer aanveegt met de kunstmatige tegenstelling cultuur/natuur (waarin de man Cultuur als domein toegewezen krijgt en de vrouw Natuur, waarbij.. zoals intelligente lezertjes v/m al aan hun water voelen, Natuur door Cultuur moet worden bedwongen), is er een hernieuwde belangstelling voor de studies van de Japanse Kinji Imanishi, de etholoog en primatoloog die in de jaren 1950-‘60 de Japanse 'Red Face' makaken op de Koshima Eilanden bestudeerde. Imanishi onderzocht (lang voordat Jane Goodall naar Gombe Stream in Tanzania vertrok) de verwantschapsrelaties en het bijbehorende gedrag van primaten, waaronder deze makaken.

Opvallend is nu, dat in veel internetverwijzingen (ook serieuze, professionele of wetenschappelijk getinte websites) naar Imanishi's nauwgezette onderzoek, het geslacht van Imo niet duidelijk vermeld wordt. Dit is mede mogelijk door de misleidende grammaticale sekseneutraliteit in veel Westerse talen. Met name het Engels heeft een erg omslachtige manier om een vrouwelijk subject aan te duiden: she-wolf, she-ape, she-bear. (De Latijnse naam van het sterrenbeeld 'Ursa maior' wordt in het Engels domweg vertaald als Great Bear waar het Great She-bear moet zijn. Het Nederlands volgt dit gebruik braaf met Grote beer ipv Grote Berin.)

Groep Makaken

Door deze gemakzucht in taal nemen de merendeels onwetende internetbezoekers als 'vanzelfsprekend' aan dat Imo een mannetje is. Want de taalafspraak luidt: als het geslacht niet vermeld wordt, is het subject neutraal OF mannelijk. Maar aangezien er in werkelijkheid geen ongeslachtelijke individuen bestaan (hoogstens dubbelgeslachtelijk of gynandros/androgyn) wordt neutraal als mannelijk opgevat - door de grammaticaal mannelijk/neutrale vorm. Een voorrecht dat in de hele viricentrische* cultuur het mannelijke voor zich opeist - vanaf de filosofie als strategische bakermat van het denken tot aan het dagelijks spraakgebruik.





Veel sites vermelden zoiets ongedifferentieerds als dit:

…a colony of primates living on a small island in southern Japan. In the early 1950s, Japanese scientists journeyed to the island to study them, and they found that one young monkey named Imo, when given potatoes, would wash them before eating. (onderstreping van mij - fvb)

In feite is dit taalkundig incorrect. Want wanneer er sprake is van een enkel vrouwelijk individu, dan is het neutrale begrip 'monkey' taalkundig niet juist. Er zou 'she-monkey' moeten staan, of een constructie als in de volgende citaten:

- The most venerable and well-known [...] of course, is Koshima Island in Japan, home to the famous (female) Imo (a Galileo among monkeys), and for years the longest-running primate field research site in the world.

- In 1952, on the island of Koshima, scientists were providing monkeys with sweet potatoes dropped in the sand. The monkey liked the taste of the raw sweet potatoes, but they found the dirt unpleasant. An 18-month-old female named Imo found she could solve the problem by washing the potatoes in a nearby stream. She taught this trick to her mother. Her playmates also learned this new way and they taught their mothers too. <http://www.wowzone.com/monkey.htm>

Keurig-keurig tot zover. Maar als het jonge vrouwtje Imo en haar leeftijdsgenoten en de moeders al de eer krijgen die hen toekomt, dan is de samenvatting van het verdere leerproces binnen de hele groep zo neutraliserend gesteld dat het niet-leren van nu juist de volwassen mannetjes, verdoezeld wordt. Want de taalafspraak luidt: waar sprake is van tenminste 1 mannelijke individu, de hele groep wordt aangeduid als 'neutraal'. Een taalkundige groep 'apen' kan in werkelijkheid bestaan uit mannetjes + vrouwtjes, OF uitsluitend uit mannetjes. En indien de meervoudsvorm gebruikt wordt, neigt de taalafspraak ernaar dat op te vatten als een gemengde groep. Dus een groep geweldig stomme (mannetjes)'apen', wordt opgevat als ontzettend stomme mannetjes EN vrouwtjes. Precies zoals een groep overlast veroorzakende 'jongeren' wordt opgevat als 'jongens EN meisjes' terwijl het vrijwel altijd uitsluitend jongens betreft.)

- [...] This cultural innovation was gradually picked up by various monkeys before the eyes of the scientists. Between 1952 and 1958 all the young monkeys learned to wash the sandy sweet potatoes to make them more palatable. Only the adults who imitated their children [NB only the mothers - fvb] learned this social improvement. Other adults [NB only males - fvb] kept eating the dirty sweet potatoes. <http://www.wowzone.com/monkey.htm>

Of deze, waar alleen Imo's geslacht wordt benoemd en dat van de rest wordt genegeerd:

- The story concerns troops of monkeys called macaques studied by primatologists during the 1950s and 1960s. Starting in 1952, the macaques, which lived on several islands in Japan, started receiving “provisions” from their human observers. Sweet potatoes were among the goods presented to the grateful primates. Eventually, a female named Imo discovered that the potatoes could be cleaned by dunking them in water, such as the ocean or a nearby stream. This new practice gradually spread to other monkeys in Imo’s troop, and the researchers kept close records of how many of the monkeys knew how to wash potatoes at any given time.

Het lastige is, dat in een aantal van de vermelde 'troops' en 'primates' inderdaad sprake is van gemengde groepen. Maar daar waar alleen sprake is van mannetjes, is dat uit deze tekst niet op te maken. Terwijl het toch een knap merkwaardig fenomeen genoemd mag worden dat volwassen mannetjes niet leren van vrouwtjes.. of kinderen. Interessante kwestie - als ik zo vrij mag zijn.

Mito Satsue tijdens veldonderzoek.

Nu hoor ik argumenten:
a) Dit is allemaal spijkers op laag water zoeken.
Neen, deze wijze van kijken naar een kwestie wordt in de filosofie deconstructie genoemd. Daarmee kan men (onder meer) laten verschijnen wat niet benoemd wordt. Zo komt hier aan het licht dat de impliciete aanname, dat er zoiets bestaat als een sekse-neutrale aap/wolf/beer/mens, een volstrekt onmogelijk denkbeeld is. Wolf mag dan taalkundig neutraal zijn, in het denken van mensen wordt het een mannetjeswolf. Evenzo met een aap, beer of mens.
b) Zo is nou eenmaal het dagelijkse spraakgebruik.
Spraakgebruik is geen natuurverschijnsel. Het is gemaakt door mensen. Taal is (ook) een machtsmiddel waarmee het denken van mensen beinvloed wordt.
c) Er zit geen boze opzet achter zoals 'jullie feministen' suggereren.
Het gaat ons feministen niet om boze opzet. Het gaat erom te begrijpen hoe bepaalde hardnekkige en wijdverbreide, maar aantoonbaar onjuiste denkbeelden tot stand komen. Denkbeelden die het samenleven van beide seksen er niet prettiger op maakt.

De parabel van Imo is een bewerking door Fried van Bijnen van haar gelijknamige artikel onder de naam 'Zunrita' op het forum van www.nissaba.nl in juni 2006. Overname van (delen van) de tekst is alleen toegestaan na toestemming van de auteur en met naamsvermelding.
___________________________________________________________
(1) - 'Imo' is Japans voor 'zoete aardappel'.
(2) - Uit het essay 'Plot' van Hannes Meinkema, in de programmatische bundel 'Wie weegt de woorden - De auteur en haar werk', blz. 210. Feministische Uitgeverij Sara. Amsterdam, 1985.

Oorspronkelijk artikel op de website van Fried van Bijnen:

http://my.opera.com/eitaps/blog/de-parabel-van-imo

De aap en de sushi-meester (Frans de Waal)

http://www.wowzone.com/monkey.htm

| | Auteur: fried-van-bijnen

Dit artikel is keer gelezen.

twaalf reacties

Heel interessant, heel leuk om zo'n deconstructie van de berichtgeving over wetenschappelijk onderzoek te lezen.

Dit gebruik herken ik natuurlijk ook regelmatig als ik informatie opzoek over godinnen. Voor godinnen wordt vaak het woord 'godinnetje' gebruikt. Meestal wordt bij een godin maar één regel informatie gegeven, in de trant van 'zij was de jaloerse echtgenote van Zeus'. Maar zodra er iets bijzonders te vertellen valt over de macht van een godin, dan staat er opeens 'godheid'. Dat ging zelfs zover dat ik op een gegeven moment iedere keer als ik het woord 'godheid' zag staan er vanuit ging dat het dan wel om een godin zou gaan, wat bij controle wel erg vaak blijkt te kloppen.

Je ziet het ook aan het negeren van de prehistorische geschiedenis van beelden. Dat er erg veel prehistorische vrouwenbeeldjes zijn gevonden, werd stelselmatig niet genoemd. Het gevolg is dat het ook nooit gaat over de implicaties hiervan, bijvoorbeeld dat de cultuur die deze beeldjes produceerde door heel Azië en Europa was verspreid, van het uiterste westen tot het uiterste oosten.

Ik twijfel of dit allemaal onbewust gebeurt. Volgens mij zijn er heel wat mensen die de patriarchale mythe in stand willen houden. Daarvoor wordt de natuur selectief geïnterpreteerd. Dat wil zeggen dat je er soms zoveel energie in moet steken om tegensprekende feiten te onderdrukken dat het je wel moet opvallen dat je iets aan het wegduwen bent.

Van de week was trouwens een leuke natuurdocumentaire op tv, die ik natuurlijk net heb gemist, zodat ik het gebruikelijke staartje nog meekreeg. Het ging over vaderdieren die hun kroost verzorgen. Ik zag nog juist hoe een vaderstruisvogel de eieren aan het bewaken was, die op uitkomen stonden. Dat was een hele opgaaf, hij moest daar ook bij helpen, en er kwam zo het ene na het andere een babystruisvogeltje bij. De beestjes deden er heel lang over om door het ei heen te komen, en de vader struisvogel hield dat heel nauwlettend in de gaten, en hielp af en toe als dat nodig was. Tussendoor moest hij ook nog broeden en de eieren bij elkaar vegen, die kennelijk niet mooi stil bleven liggen.

Dit soort dingen hoor je nou zelden, maar als er iets over de dieren te vertellen is dat de patriarchale beeldvorming ondersteunt, is iedereen er als de kippen bij. Men wil zelfs wel wat onwaarheden over het dierenrijk de wereld in helpen. els (E-mail ) (URL) - 11-04-’08 01:41

In de Elsevier staat ook iets grappigs over 'Betty de kraai'.

*Betty is een kraai. Onderzoekers van de universiteit van Oxford hadden in 2002 in aanwezigheid van Betty voedsel verstopt in een emmertje. Dat emmertje zat vervolgens onder in een doorzichtige perspex koker. Met haar snavel kon Betty niet bij het hengsel van het emmertje.

Er lag een stukje metaaldraad naast het kokertje. Betty nam dit in haar bek en hengelde in de perspex koker naar het emmertje. Dat lukte niet: de rechte hengel kreeg geen vat op het hengsel. Vervolgens zette Betty de hengel op een punt vast en boog hem om de plastic koker heen. Daardoor ontstond een haak. Vervolgens hengelde Betty het emmertje uit de koker en peuzelde haar beloning op. *

http://www.elsevier.nl/login/login_previ..

Helaas kun je niet het hele artikel lezen, het is een betaalartikel.

Ik moest na het lezen van dit stukje trouwens wel denken aan de velociraptors uit Jurassic Park. Die werden als hele slimme beesten voorgesteld, wat op mij nogal hilarisch overkwam. Maar misschien moet ik ze rehabiliteren. :-) els (E-mail ) (URL) - 11-04-’08 14:30

"Dat genialiteit bij vrouwen en domheid bij mannen stelselmatig verdoezeld wordt, kan na tientallen jaren genderstudies wel worden vastgesteld."

bestaan er geniale vrouwen dan ??? Knox (E-mail ) - 16-04-’08 21:01

Wat een geweldig en helder artikel. Dank.

Ik wist niet dat het laten verschijnen van dat wat niet benoemd wordt, deconstructie heet.
Daar ben ik dus voortdurend mee bezig begrijp ik: deconstructie.
Dat wat niet gezien mag of kan worden, wat niet benoemd mag of kan worden, dat ontsluit ik.

Ik zie nog wel wat actuele dingen, waar de man of het mannelijke nog steeds als onbenoemd centrum van de taal en van de wereldnorm staat, maar als je goed kijkt......

'Nederlandse vrouwen zijn nu eenmaal niet ambitieus'. Dit wordt genoemd in de discussie over 'meer vrouwen naar de top', omdat er in Nederland vooral mannen aan de top zitten. Even deconstrueren:
a) er lijkt onbenoemd gezegd te worden dat Nederlandse mannen WEL ambitieus zijn. 98% van de mannen zit echter NIET aan de top, maar dat geeft hen niet het predicaat a-ambitieus. De vrouw die niet aan de top zit, krijgt wel het predicaat a-ambitieus.
b) er lijkt onbenoemd gezegd te worden, dat dat wat Nederlandse top mannen doen, ambitieus is. Maar er is totaal niets ambitieus aan steeds maar weer meer uren aan iets kunnen besteden. Er is niets ambitieus aan, om je kinderen zo weinig te zien. Je kinderen zijn totaal geen partij in het onderhandelen over deze keuze. Die slikken het huis wel voor zoete koek hoor, als papa steeds pleitte is, daar heeft papa echt geen harde onderhandelingen voor moeten voeren met zijn kinderen.
Mannen hebben ooit in een tijdperk dat alles van hen was, en dus ook de tijd, gewoon overal de tijd voor GENOMEN. Ze hebben dus totaal geen gesprekstechnieken of onderlinge omgangsnormen ontwikkeld die tijd besparen. Welnee, massage gedrag moet kunnen, mag zelfs maanden duren, want dat wil het ego van mannen nu eenmaal. Geen enkele topman heeft daar nog verandering in gebracht. Ze doen allemaal nog precies hetzelfde als vroeger. En als het niet genoeg is, nou, dan blijven ze gewoon NOG een paar uurtjes langer werken. Er zit hier werkelijk niets ambitieus in. En inhoudelijk doen ze ook niets ambitieus. Fusies etc. op je naam zetten is inmiddels ook al lopende band werk. Het echte spannende werk dat daarbij komt kijken, is echt niet aan die zogenaamde topman, dat gebeurt op de werkvloer.
Ik wil niet zeggen dat je geen kwaliteiten zou hoeven te hebben, om ergens aan de top van een organisatie te staan. Maar het hele woord 'ambitieus' refereert niet aan die kwaliteiten (die zowel mannen als vrouwen hebben). Het refereert aan: 'Ha ha, kijk eens hoe wij mannen dit alles aanpakken, en die aanpak, daar kunnen vrouwen niet in mee'. Nee, het is voor de meeste vrouwen namelijk een heel saaie aanpak. Een a ambitieuze aanpak, zoals mannen het doen. Vrouwen zien dat je als organisatie veel sneller je krachten kan laten bloeien, maar ach gut, dan moet je TOCH nog eerst met van die non-norm-doorbrekers eerst weer dat eeuwen oude saaie spel gaan spelen. Een vrouw zou als die norm doorbreker kunnen functioneren, maar mannen hebben dan eerder de neiging, om haar gedrag af te doen als 'dat werkt niet', en om dat aan te tonen, gaan de dinosaurussen hun onderlinge gedrag extra verstevigen.

Ode aan elke topman en topvrouw, die die idioterie durft te laten liggen. Dat is pas ambitieus.

'Nederlandse vrouwen moeten af van dat geparttime. En zeker de hoog opgeleide vrouwen. Want we moeten Nederland redden, de dijken bijvoorbeeld'.
(Heel grappig overigens hoe de ene dag de euforie over de economie geblazen kan worden, en je dus denkt, nou, er is dus genoeg. En de volgende dag verteld wordt: nee, dat is niet genoeg, want er is echt wel een volgend doemscenario waarvoor wij mensen bang moeten maken, opdat ze hard zullen gaan ploeteren: de DIJKEN!!!)
Even deconstrueren:
Wat onbenoemd is, en ik hier benoem: dit soort debiele gedrag heeft lang voor mannen gewerkt; autoriteiten haalden een doemscenario uit de kast, en mannen schoten als brave slaven in die belangrijke redderspositie. De man voelt zich goed als hij een reddersrol kan spelen, en daar nog kraaltjes voor krijgt ook. Zelfs oorlog, mensen doden en gedood worden, gaat hij zomaar mee akkoord, als de autoriteiten het zeggen, dat dat nodig is. En de economie redden??? Tuurlijk, mannen vonden het allemaal fantastisch, dat zich nuttig voelen als een autoriteit een reddersrol voor de man weggelegd zag. En in dat hele verhaal, zijn mannen vergeten om datgene te gebruiken waarvan men zo graag doet alsof dat een mannelijke eigenschap is: jouw ratio gebruiken. Je hoeft geen geleerde te zijn, om te beseffen, dat er iets toch heeeeeeeeeeel erg niet klopt, als we ons allen te pletter moeten werken anno 2008, waar we technieken hebben waar je U tegen zegt. Je hoeft dat niet eens uit te rekenen met een economisch model. Je hoeft het je alleen maar af te vragen. En dan zegt jouw ratio vanzelf: 'Uh nee, meneer, dat klopt inderdaad niet'. Maar ja, mannen gaan er toch wel mee verder. Ze hebben zich namelijk helemaal geïdentificeerd met dat werkverhaal, dus schakelen hun ratio liever uit. Liever je ratio weg, dan je identificatie. En dat kan makkelijk, want in de beeldvorming worden mannen TOCH wel vermeend aan ratio gekoppeld. Gratis en voor niks, dus niemand heeft in de gaten dat mannen hun ratio niet gebruiken, alleen maar hun slaafsheid.
En nu denken politici: hee, als we mannen altijd zo dom hebben kunnen laten volgen, dan proberen we dat bij vrouwen ook.
Tja, en dan blijkt dat vrouwen dus toch echt heel anders zijn dan mannen.
Vrouwen zijn ondertussen namelijk WEL geemancipeerd en lachen die doemscenario's om onze slaafsheid en angsten op te roepen weg.

In zijn algemeenheid valt er nog iets te benoemen, wat niet benoemd wordt:
Wij evolueren als mens steeds meer naar de kracht van vrijheid. Dat gaat met terugvallen gepaard, maar per saldo transformeren wij alle beknottingen steeds meer naar de kracht van vrijheid.
En dat loopt tegenwoordig allemaal via de vrouw.
De vrouw heeft haar eigen beknottingen via de vrouwen emancipatie al in de ogen gekeken en getransformeerd. Allemaal zwaar werk.
En nu moet ‘de vrouw’ ook nog allemaal items gaan transformeren die mannen hebben laten liggen. Zucht.
Vrouwen worden opgeroepen om dijken te redden (mannen zitten al vol tenslotte), en nu moeten vrouwen dus gaan aantonen, dat dat soort lulverhalen helemaal niet kloppen. Dat hadden mannen natuurlijk al lang kunnen aantonen, maar daar hebben ze gewoon geen zin in. Ze zijn geidentificieerd met die slavenverhalen, en krijgen er kraaltjes voor: geld, status, mooie naampjes, het idee te staan voor het GOEDE.
Mannen weigeren dus te emanciperen, vinden ze allemaal veel te veel moeite. Werken zich liever te pletter (zogenaamd), en omvatten daarmee zowel de reddersrol als de slachtoffersrol, en zijn daar helemaal tevreden mee. Want zowel als held als als slachtoffer, vindt de man wel een vrouw die graag voor hem wil zorgen.
Nu vrouwen in de werkwereld, de economische wereld en de politieke wereld aanwezig (kunnen) zijn, de wereld die vroeger alleen van mannen was, lopen vrouwen tegen verpletterend ouderwetse aannames en reactiepatronen aan. Teleurgesteld kijkt zij mannen aan: ‘Jee, hadden jullie die oude troep van jullie zelf nou niet even kunnen opruimen, toen wij vrouwen zo druk bezig waren met emanciperen op andere vlakken? Hadden jullie nou niet (in) jullie wereld kunnen emanicperen.’ Nee, daar hebben mannen geen zin in. En waarom zouden ze? Ze krijgen toch wel uitbetaald, en mogen toch wel meer uren werken, als de dingen niet goed lopen. Dat noemen ze dan ambitieus. Overal wordt wel een prachtig woord voor gevonden, als het iets is wat mannen doen.
Nee, mannen emanciperen de werkwereld, de politieke wereld, de economische wereld niet.
En dus moeten vrouwen het doen. Niet omdat het haar verantwoordlijekheid is, nee, maar omdat zij degene is die last heeft van die ongeemancipeerde wereld.
Ze kan ntuurlijk ook wegblijven, uit die ongeemanicpeerde wereld. Dat kan ook. Elke vrouw kiest zelf.

Overigens, ik zag bij Trouw dit artikel staan:
http://www.trouw.nl/trouw/deverdieping/d..
Daarvan wil ik ook nog wel een deconstructie maken, benoemen wat niet genoemd wordt in dit soort processen.
Waar mannen het wel uit hun hoofd laten om vanuit hun manzijn de werkwereld te emanciperen, zijn mannen maar al te bereid om als echte helden het op te nemen voor vrouwen, als vrouwen moreel verplicht worden om meer te gaan werken. Mannen zijn dan bereid om vele verontwaardigingen uit de kast te halen, om de arme vrouw te redden. Lijkt allemaal heel nobel. Maar feitelijk zeggen deze heren: ‘laat dat werken nou maar aan ons over’. Gewoon een aloude patriarchale reactie dus.

Ik had deze reactie geplaatst bij dat trouw artikel:
“
Het verhaal dat de vrouw thuis hoort te zitten en de man op het werk, is
maar voor de helft gelost.
Vrouwen weten nu dat ze niet perse thuis hoeven te zitten, dat hun
keuzevrijheid 1000maal gevarieerder is.
Mannen hebben hun deel van het oude verhaal nog niet gelost. En dus moet
de vrouw nu net zo slaafs als mannen al eeuwen zijn, een belachelijk
verhaal volgen?
Maar, dat werken wat mannen doen, dat doen mannen toch niet voor niets?
Wel dus. Een oud verhaal waar mannen slaafs mee akkoord zijn gegaan.
Terwijl vrouwen aan het emanciperen waren, ging de man verder met dit
slavenverhaal.
Mannen ongeëmancipeerdheid verkocht als reddingsverhaal.
“

Maar ik zie mijn reactie niet terug. De redactie vond het niet plaatsbaar? Of de redactie is nog even afwezig? Maar, hoe dan ook, het laat me wel even denken aan wat ik inmiddels al vaak heb mee gemaakt: een reactie van mij die niet geplaatst wordt, maar dan staat er over de kern van wat ik zeg, wel binnen een paar dagen een artikel daarover in die krant of het tijdschrift. Of: een discussie die ik met iemand ben aangegaan op een site, en waaruit ik iemands visie totaal omdraai, en er opgemerkt wordt dat dat eigenlijk wel heel mooi gezegd is zo, en ineens wordt dat artikel verwijderd, met reacties. Het mag allemaal niet van mij komen he…..
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Dit even als vervolg op wat er in dit mooie Nissaba artikel staat: ‘mannen leren niet van vrouwen’.
Dit moet voor de mensenwereld zijn: ‘mannen leren niet openbaar van vrouwen’. Ze verdienen wel op allerlei manieren aan dat wat ze van vrouwen leren, maar mannen willen doen alsof ze dat allemaal van zichzelf hebben, en … verkopen het ook als zodanig.
Dit is ook wat er met de emancipatie is gebeurd: de vrouw heeft hierin moeite voor twee moeten doen, omdat de man voornamelijk hakken in het zand zette. De vrouw heeft hierin dubbel op hard moeten werken. En de vruchten hiervan………. Ja, DIE hebben mannen WEL geplukt. Zonder dat mannen een stroming hebben hoeven aan te gaan, in the picture hebben hoeven staan, nee, zelfs tot op de dag vandaag dankbaar het woord ‘feminisme’ in de mond kunnen nemen ter gelegaliseerde ophoping van alle afschuw die wereldwijd door patriarchaten verzameld moesten worden in dit woord, voor vrouwen die ‘te ver gingen’, opdat dat het ENIGE beeld is wat overblijft van alles wat vrouwen gerealiseerd hebben. Tja, en zo’n woord hebben we voor mannen niet natuurlijk. Die hebben tenslotte nooit gezamenlijk wereldwijd hun nek uitgestoken, en hebben in dat proces dus ook nooit foutjes gemaakt. Dat laten ze allemaal aan vrouwen over. En daar leren mannen wel degelijk van, moeiteloos en stiekem. En terwijl vrouwen uitgeblust raken van dit dubbeloppe werk, pakt de man er nog wat overuurtjes bij en wordt rijker en rijker. Mannen leren wel degelijk van vrouwen; stiekem. Mannen eigenen het zich dan toe, worden er rijk mee, en geven het door aan andere mannen. Ook de eer. En zo blijft het centrum van het omniversum in stand: de man is alles.

Zelfs de fantastische mannen van het blad Ode doen dat zo.
http://www.thefemininetouch.nl/index.php..

Zo, dat was weer even mijn deconstructie werk voor vandaag.

Oh nee, nog 1tje:
dat wat mannen aan emancipatie hebben laten liggen, heet tegenwoordig.....
relatietherapie. Astrid (E-mail ) (URL) - 20-04-’08 09:34

Nou zeg, zie ik bij Trouw net ineens mijn reactie van gisteren wel geplaatst worden.
Het is toch wat he, die toevalligheden in het leven. Astrid (E-mail ) (URL) - 20-04-’08 12:24

Zat net je hele verhaal te lezen. Het roept inderdaad van alles op, ik kreeg al inspiratie om er nog wat aan toe te voegen, maar ik het lukt even niet.
Grappig genoeg zag ik net op de Trouw dat mijn reactie van een paar dagen geleden inmiddels ook geplaatst is, over toevalligheden gesproken. :)
Wat leuk dat jij dat ook doet. els (E-mail ) (URL) - 21-04-’08 01:54

Hallo allemaal,

Ik heb het artikel van hier boven eens gelezen. Maar de oorsprong van dit onderzoek is het volgende.
Het is zo dat de onderzoekers telephatie wouden ontdenken bij apen. om ze te kunnen nagaan of die ook kan gebeuren bij mensen.

DEF. telephatie: Gedachten of gevoelensoverdracht zonder taal of technische hulpmiddelen.

Er is daar een aap geweest die, waar of niet waar, de gave van de apen op het eiland overnam. Deze zat in een dierentuin op het japanse vasteland. Deze waren nooit met elkaar in contact gekomen. Ik vind dit heel raar om te geloven. Maar er staat een zeer klein artikel in het boek: Omnibus Mysteries. Ik heb deze studie op het hele internet gezocht. Maar er is niets van te vinden.
Het jaar dat alles zou hebben plaats gevonden hebben is in 1952.

Heeft er iemand hier is van gehoord?
Ja kan mij altijd iets laten weten. Philip (E-mail ) - 18-11-’10 20:30

Dag Philip,

Je kon natuurlijk op het hele internet niks vinden omdat dit hele verhaaltje uit jouw eigen duim komt.
Daag,
Els Els - 18-11-’10 21:46

Beste Els,

Ik raad jou aan het het boek Omnibus Mysteries te kopen. Dan sla je het boek open op pagina 384.
En er is duidelijk wel een onderzoek gebeurd naar deze activiteit. Want ik heb de studie aangevraagd bij het onderzoekscentrum en kan jou met zeer grote blijdschap zeggen dat de studie op naar mij wordt opgestuurd.

Blijkbaar heb ik dan een veel grotere duim, dan jouw verstand.

Een goede raad!!!!! Praat nooit over dingen waar je nooit van gehoord hebt of niets van weet.

Ik ben al maanden bezig met deze onderzoeken. En ben ik zomaar een blog-bezoekerke

Groetjes,


philip Philip (E-mail ) - 20-11-’10 20:38

Philip, ik ben blij dat je in ieder geval het boek hebt gevonden waar je naar zocht. Ik ben soms een tikje overgevoelig voor mensen die met pseudowetenschappelijke verhalen aankomen. Dus excuus dat ik een beetje prikkelbaar reageerde.

Je hebt gelijk dat er over deze studie wordt verteld dat het telepahtie bewezen heeft, maar wat er staat klopt niet. Het onderzoek is gedaan door wetenschappers onder leiding van de Japanse antropoloog Kinji Imanishi, zoals ook in het artikel staat. Maar er is een soort pseudotheorie over verspreid voor mensen die hier graag in willen geloven.

Hier is een artikel waar dit in wordt ontzenuwd:

http://findarticles.com/p/articles/mi_m1..

Het gaat over de pseudotheorie en wat er werkelijk heeft plaatsgevonden.

Het begin van het artikel:

THE HUNDREDTH MONKEY I teach college courses in epistemology, in the philosophy of science, and in pseudoscience and the occult. Students in these courses naturally bring to class examples of remarkable and paranormal claims. During the past few years, one such claim has become especially popular: the "Hundredth Monkey Phenomenon." This phenomenon was baptized by Lyall Watson, who documents the case with references to five highly respectable articles by Japanese primatologists Kinji Imanishi, Masao Kawai, Syunzo Kawamura, and Atsuo Tsumori. Watson's discussion of this phenomenon covers less than two pages. (Except where noted, all references to Watson are to pages 147 and 148 of Lifetide.) But this brief report has inspired much attention. Following Watson, a book by Ken Keyes, an article in The Brain/Mind Bulletin, and a film by Elda Hartley have each been created with the title "The Hundredth Monkey." In addition, we find an article entitled "The 'Hundredth Monkey' and Humanity's Quest for Survival" in the Phoenix Journal of Transpersonal Anthropology, and an article called "The Quantum Monkey" in Science Digest. Each relies on Watson as the sole source of information on the remarkable and supernatural behavior of primates.

The monkeys referred to are indeed remarkable. They are Japanese macaques (Macaca fuscata), which live in wild troops on several islands in Japan. They have been under observation for years. During 1952 and 1953 the primatologists began "provisioning" the troops -- providing them with such foods as sweet potatoes and wheat. This kept the monkeys from raiding farms and also made them easier to observe. The food was left in open areas, often on beaches. As a result to this new economy, the monkeys developed several innovative forms of behavior. One of these was invented in 1953 by an 18-month-old female that the observers named "Imo." Imo was a member of the troop on Koshima Island. She discovered that sand and grit could be removed from the sweet potatoes by washing them in a stream or in the ocean. Imo's playmates and her mother learned this trick from Imo, and it soon spread to other members of the troop. Unlike most food customs, this innovation was learned by older monkeys from younger ones.

Je moet het verder maar zelf lezen, je vindt het vast interessant, maar het is wel zeven pagina's lang.

Hier is ook nog een boek waarin over het onderzoek wordt verteld, ik hoop dat de link werkt, want hij gaat naar google books.

http://books.google.nl/books?id=v7lV9tz8.. Els - 22-12-’10 20:14

Prachtig artikel heb je gevonden, Els. Philipke heeft er jammer genoeg nog steeds geen antwoord op gegeven.

Bedankt voor je volhardende search naar de ontzenuwing van kletsika.

Groeten, Fried aka Zunrita Fried (URL) - 18-07-’12 14:05

Uit de vraag: "bestaan er geniale vrouwen dan ???" door Knox op 16-04-’08 om 21:01 uur, leid ik af dat hij de mannelijke domheid niet in twijfel trekt. Fried van Bijnen - 26-11-’13 01:34

Naam

E-mail (optioneel veld)

URL (optioneel veld)

Reactie

Verplicht: vul hier dit blauwe woord in:

Persoonlijke info onthouden?
Ja, onthoud mij met een cookie.

Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.